Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

Dear Αλλόφρων



Κάποιος είχε γράψει παλιά ότι η μεγαλύτερη αμάθεια είναι η απόρριψη πραγμάτων για τα οποία δε γνωρίζεις τίποτα. Τα πράγματα όμως γίνονται τρομακτικά –όπως διευκρίνισε και ο Γκαίτε- όταν βλέπεις την αμάθεια σε δράση.

Να αρχίσει κανείς από την αμάθεια των μίντια και να επεκταθεί στους αλλόφρονες που μου στέλνουν μέϊλ με φωτογραφίες «εγλημάτων πολέμου» των Ισραηλινών και με τη παθιασμένη παράκληση να τα προωθήσω; Διότι προφανώς με το σκεπτικό τους, αυτή η αντίδραση του καναπέ θα σταματήσει τους «αιμοβόρους» Εβραίους και θα αποκαταστήσει τα ισχύοντα επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Η αμάθεια σε δράση.

Ηταπεινότης μου αναρωτιέται γιατί ποτέ δεν έλαβα μέϊλ με φωτογραφίες διαμελισμένων Ισραηλινών πολιτών από suicide bombers, όταν οι τελευταίοι πήγαιναν σε κεφετέριες, κινηματογράφους κτλ και σκόρπιζαν το θάνατο. Αν το θίξεις, πάλι θα ακούσεις άσχετη απάντηση, όπως το «αυτοί τουλάχιστον έχουν ντισκοτέκ.. οι Παλαιστίνιοι τι έχουν;» Άρα...;

Πως μπορείς να παλέψεις ενάντια στα άσχετα σχόλια; Δύσκολο. Απλά αναγνωρίζεις το μεγαλείο του Γκαίτε και ξαναμουτζώνεις το Δαρβίνο. Μετά σιωπάς, ώς ότου ξαναλάβεις αυτό το μέϊλ με τις φωτογραφίες, αμάχων, που σκοτώνονται σε έναν πόλεμο. Mε ιστορικές αρλούμπες που βγάζουν μάτι. Και η υστερική τσιρίδα: «Προώθησέ το...»

Dear αλλόφρων.... μη μου θυμώσεις μάτια μου, αλλά το έσβησα καθ'οτι πιστεύω ότι οι σφαγέντες δεν είναι θύματα των Ισραηλινών αλλά των Χαμάς. Επίσης σε έβαλα σε φραγή διότι είναι ή τρίτη φορά που μου στέλνεις διάγγελμα ιντερνετικής αντίστασης στον Εβραϊκο οικουμενικό εχθρό και η ανοχή μου απέναντι στην ανοησία έχει εξαντληθεί.
No hard feelings, βάλε με και συ σε φραγή και πατσίσαμε.

Περιληπτικά για να βγάλω το άχτι μου:
Αν κοιτάξουμε το χάρτη θα δούμε 22 Αραβικά/Μουσουλμανικά κράτη (Το Ιράν δεν είναι Αραβικό κράτος dear αλλόφρων) να περιβάλλουν το Ισραήλ και να καταλαμβάνουν έκταση 640 φορές μεγαλύτερη του Εβραϊκού κράτους. Τώρα πως το τελευταίο έχει επεκτατική πολιτική, εγώ δεν το καταλαβαίνω. Με παρηγορεί οτι το καταλαβαίνει ο αλλόφρων φίλος.

Η όλη έκταση που καταλαμβάνουν σήμερα το Ισραήλ και η Ιορδανία ήταν η Παλαιστίνη όπως την διοικούσαν οι Βρεταννοί μετά τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο. Η γή δυτικά του Ιορδάνη θα εδίδετο στους Εβραίους ενώ η γή ανατολικά του ποταμού εδόθη στον Εμίρη Αμπντάλαχ που δεν ήταν καν Παλαιστίνιος. Αυτός ονόμασε το νεοσυσταθέν κράτος Trans-Jordan και to 1946 σκέτο «Ιορδανία.» Πουθενά, ανατολικά του ποταμού, δε φαίνεται πια ο όρος «Παλαιστίνη.» Η Ιορδανία όμως ξεκίνησε ως ένα Αραβο-Παλαιστινιακό κράτος. Το οποίο βαρέθηκε να «φιλοξενεί» τους σημερινούς πρόσφυγες λόγω του φανατισμού που μεταφέρουν. Όπως αρνούνται τη φιλοξενία πέρα από ορισμένους μήνες όλα τα Αραβικά κράτη. Τους αγαπάν τους πρόσφυγες, αλλά ποιος θέλει να συστεγάζεται με Χαμάδες και Χεζμπολάδες;
Εσύ dear αλλόφρων αλήθεια, θα τους έβαζες στο σπίτι σου;

Αλλά εξετράπην. Σφάλμα μου.

Οι Άραβες δεν ήθελαν να ακούσουν κουβέντα για μοιρασιά κι έτσι άρχισαν τις σφαγές (1929 Hebron massacre και 1936-39 Arab revolt). Με αποτέλεσμα to 1947 ο ΟΗΕ, το τμήμα δυτικά του ποταμού, 25% της αρχικής Παλαιστίνης, το διχοτόμησε σε ένα Εβραϊκο κράτος και ένα δεύτερο Παλαιστινιακό (μη ξεχνάμε ότι το Trans-Jordan ήταν το πρώτο). Οι Εβραίοι δέχτηκαν το σχέδιο, πάλι σύσσωμοι οι Άραβες το απέρριψαν.Ήθελαν ολόκληρη τη γή δυτικά του ποταμού.

Κι έτσι έγινε η πρώτη μεγάλη επίθεση εναντίον του Ισραήλ, επήλθε η τεράστια ταπεινωτική ήττα για τους Άραβες, ακολούθησε η κατοχή εδαφών και η συγκέντρωση προσφύγων, με αναρίθμητες εκατέρωθεν σφαγές. Η ταπείνωση για τους Άραβες και Ιρανούς χειροτέρευε όσο έβλεπαν εαυτούς να παραμένουν τριτοκοσμικοί κι άξεστοι κι ας ήταν πνιγμένοι στα πετροδολλάρια ενώ το Ισραήλ παρά την οικονομική αιμοραγία ενός συνεχούς πολέμου να έχει γίνει η μόνη λειτουργική δημοκρατία της περιοχής και μια βιομηχανοποιημένη «δυτική» χώρα.

Δε γνωρίζω τι θα μπορούσε να είχε βοηθήσει. Ξέρω όμως ότι όταν εκλέγεις μια ομάδα τρομοκρατών να σε κυβερνούν, τότε δίνεις μια πολύ κακή εικόνα. Και ουδείς σε εμπιστεύεται.

Έχουν λοιπόν ξεσκιστεί τα μίντια να μας παρουσιάζουν το κακό Ισραήλ που σκοτώνει αμάχους. Εγώ βλέπω τους Χαμάδες και Χεζμπολάδες να είναι υπέυθυνοι για αυτούς τους θανάτους. Οτι τους χρησιμοποιούν σαν ασπίδες, γνωστόν. Όταν δε εξαπέλυαν ρουκέτες εναντίον πολιτικών στόχων, τι ακριβώς νόμιζαν οτι θα συνέβαινε; Αν τρώγατε εσεις τις ρουκέτες κατακέφαλα αγαπητοί της ΕΣΗΕΑ, πως θα αντιδρούσατε; Θα πιπιλίζατε πάλι τα περί οργισμένων παιδιών, αδικιών και όλες τις μαλακίες που ακούσαμε το Δεκέμβρη ή θα είχατε την απαίτηση να αντιδράσουμε παρομοίως; Να σας θυμίσω το περίφημο «Βυθίστε το ΧΩΡΑ» του δικού σας ηγέτη, του Αντρέα, όταν το ξένο αυτό καράβι δεν έλεγε να σταματήσει να περιφέρεται πλησίον μας; Και απλώς έπλεε... ούτε καν φωτοβολίδες δεν έριχνε...

Και τέλος να πω γιατί θεωρώ τους ηγέτες των Παλαιστινίων και τον πληθυσμό που συμπλέει μαζί τους «λειψούς». Δύο λόγοι:

1. Το καλοκαίρι του 2006, όταν πάλι οι ρουκέτες των Χεζμπολλάδων έπεφταν ασταμάτητα σε Ισραηλινά έδάφη, ο γνωστός εκτελεστής των Χαμάς, ο Nizar Rayann (που τον ξεπάστρεψαν νομίζω προχθές οι Ισραηλινοί.... ξεβρώμισε κάπως ο πλανήτης) κατηγόρησε έναν ρεπόρτερ των Τάιμς που του έπαιρνε συνέντευξη ότι ήταν κατάσκοπος της Φατάχ.

Τέτοια ομόνοια μεταξύ τους.

Αλλά δεν είχε να πει και ιδιαίτερα κολακευτικά λόγια για τους Χεζμπολλάδες. Ναι μεν ήταν ήρωες, αλλά δε πολεμούσαν μέσα από τα κατεχόμενα. Οπότε να μη λένε μπροστά του οτι οι τύποι ήταν οι αρχηγοί της αντίστασης.

Τέτοιος αμοιβαίος σεβασμός.

Οι έξυπνοι ξέρουν να συνεργάζονται. Οι λειψοί αντίθετα....

2. Και συνεχίζω με τον πόλεμο των ρουκετών το 2006 που ξεκίνησε με την απαγωγή δυο Ισραηλινών στρατιωτών και τον πόλεμο του σήμερα.

Το 2006 οι Χεζμπολλάδες είχαν δημιουργήσει ένα επίπεδο στρατιωτικό δίκτυο αποτελούμενο από αντάρτες και κινητούς εκτοξευτήρες, τοποθετημένους ανάμεσα στον τοπικό πληθυσμό. Ο σκοπός τους ήταν να προκαλέσουν τους Ισραηλινούς σε αντεπίθεση που κόστιζε πολλές ζωές αμάχων ώστε να ανάψουν πάλι τα αντι-Εβραϊκά συναισθήματα ανά την οικουμένη και να δυσκολευθούν οι Δυτικοί ηγέτες να συμμαχήσουν ανοιχτά με το Ισραήλ.

Το Ισραήλ αντέδρασε με πρωταρχικό σκοπό την μεγίστη καταστροφή κτιρίων ώστε οι ντόπιοι, μετά από τέτοια οικονομική καταστροφή, να στραφούν εναντίον των Χεζμπολλάδων. Πράγμα που έγινε. Ο αρχηγός τους, ο Hassan Nasrallah μετάνοιωσε δημοσίως για την απόφαση απαγωγής των στρατιωτών: «We did not think, even 1%, that the capture would lead to a war at this time and of this magnitude. You ask me, if I had known on July 11 ... that the operation would lead to such a war, would I do it? I say no, absolutely not.”
Ένας έξυπνος, θα το είχε όμως σκεφτεί.
Κι έτσι περιορίστηκε ένας «μη-κρατικός» εχθρός.

Τώρα στη Γάζα το Ισραήλ έχει να κάνει με άλλον «μη-κρατικό» εχθρό, τους Χαμάς. Οι Χαμάς έχουν το νόμιμο δικαίωμα να κυβερνούν τη Γάζα και το Ισραήλ έχει αναγνωρίσει αυτό το δικαίωμα. Μετά από τις βαριές απώλειες, ας αποφασίσουν τι θέλουν περισσότερο. Την καταστροφή του Ισραήλ ή την ανόρθωση της περιοχής τους.

Οι έξυπνοι –υποθέτω- θέλουν το δεύτερο.

Goodnight dear allofron. Sweet dreams.

Δεν υπάρχουν σχόλια: