Αφιέρωμα στους ψευτοδιανοούμενους

Το καλοκαίρι του 2007 η γνωστή πηγή γνώσης στο Διαδίκτυο, η βασιλομήτωρ Φρειδερίκη, είχε προσκληθεί στην εκδήλωση «Ενός λεπτού μαζί» όπου σύμφωνα με τα γραφόμενά της «36 κορυφαίες προσωπικότητες από τον χώρο των τεχνών και των γραμμάτων αντάλλαξαν απόψεις, εμπειρίες και σκέψεις για την Ελλάδα του σήμερα και του αύριο, για την κοινωνία και τον πολιτισμό». Ανέτρεξα στο σάϊτ της εκδήλωσης να δω και τα υπόλοιπα ονόματα της λίστας. Δεν απογοητεύτηκα. Δήμητρα Γαλάνη, Πέμη Ζούνη, Ξένια Καλογεροπούλου, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Σταμάτης Φασουλής αποτελούσαν το βαρύ πυροβολικό.

Προχθές η πηγή γνώσης ξαναλειτούργησε και πρόσφερε στο διψασμένο για ιδέες και γνώσεις κοινό food for thought, ορμώμενη από προβληματισμό που έθεσε το μπλογκ inlovewithlife.wordpress.com σε άψογα και κομψά Ελληνικά. Μια που το ερώτημα «Που είναι οι κορυφαίες προσωπικότητες» είχε ήδη απαντηθεί τον Ιούλη του 2007, η βασιλομήτωρ ένιωσε την ανάγκη να διερευνήσει με νέο διάγγελμα την ακριβή τοποθεσία των διανοούμενων. Υποθέτω οτι για να τους βρεις πρέπει πρώτα να τους γνωρίζεις. Η ΑΜ τους γνωρίζει αλλά δε μας το λέει. Πάντως μας δίνει ένα hint με το να τους τοποθετεί αόριστα ανάμεσα στους αρθογράφους και στους συζητητές σε μεταμεσονύκτια τηλεοπτικά προγράμματα. Εδώ είναι που χρειάζομαι βοήθεια από το κοινό.

Ας σοβαρευτούμε λοιπόν κι ας εκφράσουμε την ήπια αγανάκτησή μας για την καραμέλα των «διανοούμενων» και την άποψή μας για αυτή την αόρατη ράβδο πνευματικής (my ass) καθοδήγησης.

Αν σου ζητήσουν να φτιάξεις ένα κατάλογο με τους δέκα πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο, ή τις πιο ακριβές περιοχές στην Αθήνα ή τα πιο πετυχημένα φιλμ του Χόλυγουντ, εύκολα το κάνεις. Τα κριτήρια είναι αντικειμενικά. Αν όμως σου ζητήσουν δημιουργία λίστας με υποκειμενικά κριτήρια, τότε ανοίγουμε τους ασκούς του Αιόλου. Ποια είναι η καλύτερη εκτέλεση της 9ης συμφωνίας; Να προτείνουμε τον Φον Καραγιάν και τη φιλαρμονική Βερολίνου; Πριν προλάβουμε να το γράψουμε κάποιος θα αντιπαραθέσει τον Μπρούνο Γουόλτερ. Οι δέκα πιο σημαντικοί διανοούμενοι του πλανήτη; Oh wow! Και μόνο που κάθομαι να συνθέσω αυτή τη λίστα, αυτόματα νιώθω τη μέθη της διανόησης να με διαπερνά. Διότι περί μέθης πρόκειται εφόσον οι διανοούμενοι είναι άγνωστοι σε εμάς. Ούτε σε εφημερίδες γράφουν, ούτε παίρνουν σβάρνα τα κανάλια πριν ή μετά τις δώδεκα. Οι γνήσιοι διανοούμενοι είναι σιωπηλοί.

Το είδος που κυκλοφορεί είναι οι ψευτοδιανοούμενοι. Που χαρακτηρίστηκαν ως «ανώτεροι» διότι έχουν μια παιδεία που τους έχει αναγνωριστεί μέσω τρίτων φορέων. Οι φορείς που δίνουν βραβεία πχ. Μου έρχεται στο νου ο ανταποκριτής των Τάϊμς της Νέας Υόρκης, Γουόλτερ Ντάραντι, που κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ όταν είχε γράψει αυτό που η τότε ιντελιντζένσια ήθελε να ακούσει: οτι ο λιμός στην Ουκρανία ήταν ψέμα. Ενώ ο Μάλκομ Μάγκεριτζ που είχε αναφέρει τους μαζικούς θανάτους εξοστρακίστηκε στην Αγγλία και έμεινε άνεργος. Οι ψευτοδιανοούμενοι γράφουν σε σοβαρά περιοδικά και δίνουν οικονομοπολιτικές συμβουλές. Τη δεκατετία του 30 έγραφαν μανιωδώς για το πόσο ακίνδυνος ήταν ο Ναζισμός και για την ανάγκη αφοπλισμού της Δύσης.

Οι ψευτοδιανοούμενοι διδάσκουν στα πανεπιστήμια και απορρίπτουν αυτά που δεν καταλαβαίνουν. Σαν τον καθηγητή του Φρεντ Σμιθ (ιδρυτή της Φεντ-Εξ) στο Γέϊλ που του βαθμολόγησε την εργασία-πρόταση για «μέσα σε μια νύχτα» μεταφορά αντικειμένων με «Γ» διότι αν και η ιδέα ήταν ενδιαφέρουσα, για να κερδίσει βαθμό πάνω από τη βάση έπρεπε να ήταν και πραγματοποιήσιμη. Οι ψευτοδιανοούμενοι πτυχιούχοι γνωστών ιδρυμάτων διοικούσαν την ΙΒΜ το 1982 και είχαν αποφανθεί ότι $100 εκατομμύρια ήταν υπερβολικά για να αγοράσουν μια εταιρία σαν την Microsoft.

Επίσης οι ψευτοδιανοούμενοι είναι συγγραφείς. Οι Σαλμάν Ρασντί και Ουμπέρτο Έκο έχουν ενδιαφέρουσα φαντασία, εξιτάρουν το κοινό με το κρυφτούλι των ηρώων και τα ακροβατικά των λέξεων, αλλά δε δίνουν μαθήματα ορθολογισμού. Απλά καθοδηγούν και καπηλεύονται τα συναισθήματά μας. Και τέλος, για να συντομεύουμε, οι ψευτοδιανοούμενοι είναι αυτοί που διαβάζουν τους κλασσικούς όταν όλοι κοιτάνε. Σαν τον Χάρυ Τρούμαν που διάβαζε Θουκυδίδη και Κικέρωνα στο πρωτότυπο και όταν ο δικαστής Καρλ Βίνσον έκανε αναφορές στα Λατινικά, ο Τρούμαν τον διόρθωνε. Και που αυτόν τον Τρούμαν οι «διανοούμενοι» της ιστορίας τον κατέταξαν διανοητικά αμέσως μετά την κολοκύθα. Ή ο χειρότερος πρόεδρος των ΗΠΑ –σύμφωνα με τους ιστορικούς διανοούμενους-, ο Κούλιτζ, που μιλούσε πέντε γλώσσες.
Και σιωπούσε και στις πέντε.

Ο Αλμπερ Καμύ είχε γράψει πως ο διανοούμενος ξέρει να παρακολουθεί το μυαλό του. Οι ψευτοδιανοούμενοι μας καλούν να παρακολουθήσουμε το δικό τους μυαλό. Και να θαυμάσουμε την ιδιοφυϊα τους. Πράγμα που δικαιώνει τον μακαρίτη Μπάκλεϋ, ιδρυτή του National Review και συχνό επικριτή του Τσόμσκυ όταν έγραψε πως θα προτιμούσε να τον διοικούσαν τα πρώτα 100 ονόματα στον τηλεφωνικό κατάλογο της Βοστώνης παρά οι καθηγητές του Χάρβαρντ.

ΥΓ
Η άποψή μου είναι οτι ο διανοούμενος δεν έχει άποψη και γι αυτό κανείς δε του παίρνει συνέντευξη. Τον ενδιαφέρουν οι απόψεις άλλων και νιώθει άνεση με την σύνθεση στην οποία προβαίνει. Ο διανοούμενος διαβάζει τους κλασσικούς και σύγχρονους, όταν κανείς δεν τον κοιτά, διότι εκτιμά τα διδάγματα του Σοφοκλή, του Σαίξπηρ και του Μπρεζίνσκι, οτι δηλαδή ο κόσμος μας είναι πλημμυρισμένος από αβεβαιότητες και αντιθέσεις. Όπως διαβάζει τον πρόεδρο Μπους για να καταλάβει πως παντός είδους ηγέτες, συγγραφείς, πολιτικοί, σύζυγοι, γονείς, φίλοι, «αγανακτισμένα παιδιά», μπλόγκερ, μπορούν να αυτοκαταστρέφονται όταν μεθούν με το οινόπνευμα της ηθικής ή πνευματικής ανωτερότητας.

ΦΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ

Το Νισάφι ενημερώνει τους πολυπληθείς αναγνώστες του οτι ο πρωθυπουργός, μετά τα έκτροπα, αποφάσισε να εντείνει την προώθηση των τομέων ανάπτυξης, έρευνας και τεχνολογίας και σαν πρώτο βήμα ζήτησε την παραίτηση του υπουργού Ανάπτυξης Χρήστου Φώλια. Ο απομπεφθείς ήδη δήλωσε ότι αποσύρεται στα Γρεβενά για να αφοσιωθεί στην οικογένειά του και στο Face Book όπου θα αναζητήσει παλιούς συμφοιτητές από το Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυττού από το οποίο απεφοίτησε σύμφωνα με το σάϊτ του υπουργείου το 1975. Προς παρενθετική ενημέρωση προσθέτω ότι το 1975 η Βηρυττός εβομβαρδίζετο καθημερινά από αδικημένους και καταπιεσμένους νέους που δεν είχαν αφήσει τίποτα όρθιο με αποτέλεσμα η ευρεία πλειοψηφεία των μη-Αράβων φοιτητών και καθηγητών να την έχει κοπανήσει. Πως τα κατάφερε να παραμείνει και να αποφοιτήσει –όπως ισχυρίζεται τουλάχιστον- ο πρώην υπουργός, άγνωστον.

Ο δρ. Μένιος, καθηγητής Ευρωπαϊκής ιστορίας και μαθηματικών του πανεπιστημίου Κομοτηνής, εξήγησε ότι ο προβληματισμός του πρωθυπουργού ως προς τη στασιμότητα του συγκεκριμένου υπουργείου έλαβε ανησυχητικές διαστάσεις όταν πληροφορήθηκε από το site του Αμερικανικού Πανεπιστημίου της Βηρυττού πως αν και η εκπαιδευτική φιλοσοφία του συνέπλεε με αυτή των Αμερικανικών τριτοβάθμιων ιδρυμάτων, πάραυτα το πρόγραμμά του ήταν προσαρμοσμένο στις ανάγκες της Μέσης Ανατολής. Λεπτομέρεια που εξηγούσε ως κάποιο βαθμό ορισμένους μη ικανοποιητικούς δείκτες της Ελληνικής κοινωνίας.

Οι φήμες θέλουν τον πρωθυπουργό να έχει αποφασίσει από καιρό ότι η νέα ηγεσία πρέπει να έχει την καινοτομία και το ριζοσπαστισμό μέσα στις φλέβες της και ως εκ τούτου παρεκάλεσε τη βασιλομήτορα να αναλάβει το υπουργείο Ανάπτυξης και να προεδρεύσει στο συμβούλιο έρευνας και τεχνολογίας που θα γίνει στο Μόναχο την επόμενη εβδομάδα. Ο Δρ. Μένιος πιστεύει οτι ο πρωθυπουργός επείσθη για την καταλληλότητα της βασιλομήτορος αφού διάβασε το νέο βασιλικό διάγγελμα προς κάφρους, που δημοσίευσε την Κυριακή ο Ε.Τ., ο διευθυντής σύνταξης του οποίου μετά από το Κυριακάτικο coup, έθεσε τον πήχυ της Ελληνικής δημοσιογραφίας και δη ελέγχου σύνταξης ακόμα πιο ψηλά. Συγκεκριμένα, ο πρωθυπουργός εντυπωσιάστηκε με την θέση της Α.Μ. η οποία προτείνει την πρωτοποριακή ανατροπή του ως τώρα βασικού διαχωρισμού μεταξύ «θεωρίας» και «μεθόδου» και την προώθηση της σύγκλισης αν όχι ταύτισης αυτών των δυό εννοιών που με τη διαφοροποίησή τους περισσότερα προβλήματα δημιουργούσαν στην έρευνα παρά έλυναν. Ο πρωθυπουργός επείσθη από την βασιλομήτορα ότι η συγχώνευση εννοιών και σμύκρινση ορισμών μεσω παράλλειψης περιττών επιθέτων θα βοηθήσουν τη χώρα να καλύψει την απόσταση που τη χωρίζει από άλλες χώρες της Β. Αφρικής.

Συγκεκριμένα, η αναφορά της Α.Μ. στο «Politics as a Vocation» του Max Weber όπου το «μονοπώλιο του κράτους στη νόμιμη βία» συντομεύθηκε σε «μονοπώλιο στη βία» θεωρήθηκε ιδιοφυής καθ’ό,τι έτσι γίνεται καλύτερα αντιληπτή από την πλειψηφεία των νέων που θεωρούν πλέον την αντι-βία ως δικό τους μονοπώλιο. Τέλος, η ετυμολογική ανάλυση της λέξης «βία» ως θηλυκό του «βίος» σύμφωνα με το Μεγάλο Λεξικό των παλιών αναρχικών μοναδικό αντίτυπο του οποίου φυλάει η Φρειδερίκη στα υπόγεια των ανακτόρων, έδωσε και την κατάλληλη ορμονοφροϋδική ερμηνεία στα τελευταία έκτροπα, πράγμα που ικανοποίησε τις ανά την οικουμένη φεμινιστικές οργανώσεις ως επίσης τον ψυχιατικό σύλλογο Αθηνών.

Ο Δρ. Μένιος μετέφερε την ελπίδα του πρωθυπουργού ότι οι καινοτομίες της βασιλομήτορος θα τεθούν επί τάπητος και θα υιοθετηθούν σε μεγάλο βαθμό από τους Ευρωπαίους εταίρους μας στο συμβούλιο έρευνας και τεχνολογίας στο Μόναχο, πόλη όπου η βασιλομήτωρ καινοτόμησε βαθέως στα νιάτα της σπαταλώντας τα λεφτά του μπαμπά της, το χρόνο των καθηγητών της και ζώντας την παραίσθηση των ανωτάτων σπουδών που με την παρέμβαση του σατανά δεν ολοκληρώθηκαν το τελευταίο δευτερόλεπτο. Ο κύριος καθηγητής μετέφερε τη σύσσωμη συμπαράσταση του υπουργικού συμβουλίου που σε γραπτή του ανακοίνωση αναγνωρίζει τη βαθιά εμπειρία της Α.Μ. σε κινητά νέας γενιάς, ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές κάτω των 500 ευρώ και τρισδιάστατες εμπειρίες με το Wii, και ευελπιστεί οτι με την ακλόνητη στήριξη που θα της προσφέρει η νέα γενική γραμματέας και πρώην αυλική μπλόγκερ, φωτογραφία της οποίας κατ’αποκλειστικότητα δημοσιεύει το Νισάφι, η χώρα θα ηγηθεί στον τομέα R&D του 21ου αιώνα.

Από άλλες πηγές μαθαίνουμε οτι μετά τις τελευταίες εξελίξεις που δρομολόγησε το άρθρο της βασιλομήτορος εκλήθη εκτάκτως το συμβούλιο στατιστικολόγων Γερμανίας με θέμα τη συγχώνευση των εννοιών «υπόθεση» και «απόδειξη» όπως επίσης οικονομολόγων των χωρών μελών του G8 με θέμα τη σύγκλιση των εννοιών «ζημιά» και «κέρδος».

Tribute to the Queen Mom

Σήμερα θα ασχοληθώ με τη βασιλομήτoρα Φρειδερίκη που ίδρυσε δική της σχολή καβαλημένων καλαμιών πριν μερικά χρόνια έχοντας μαζέψει σαν αδέσποτα γατάκια τη σάρα και τη μάρα ως «σχολιαστές».

Η βασιλομήτωρ λοιπόν το είχε μεγάλο καϋμό ότι δεν τα κατάφερε να εδραιωθεί σαν συγγραφέας. Δυστυχώς, το προφανές, οτι δηλαδή ήταν ατάλαντη, δεν το έβλεπε παρ’όλο που είχε κάνει πετυχημένη εγχείρηση καταρράκτη. Αλλά ποιος τολμούσε να της το πεί όταν ξεφώνιζε για τη μουσική της παιδεία της τη στιγμή που δεν έπαιζε κανένα όργανο; Θυμάστε αγαπητοί μου πολυπληθείς αναγνώστες τη μακαρίτισσα σύζυγο του Τσαουσέσκου, που ξεφώνιζε και αυτή ότι ήξερε Χημεία; Αλλά επειδή ζούσε σε καθεστώς περισσότερο ευνοϊκό προς τους κατέχοντες βασιλικά αξιώματα, ο Νικολάϊ τη δικαίωσε με το να τη διορίσει τακτική καθηγήτρια Χημείας στο πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Η δική μας όμως δεν κατάφερε να διοριστεί σε παρόμοια θέση και έτσι ταυτίστηκε με την κατηγορία των “αδικημένων”.

Ενώ λοιπόν η αγαπητή κυρία ζούσε την παραίσθησή της στο παλάτι του Π. Ψυχικού, έγινε ξαφνικά στη χώρα της πουτάνας το κάγκελο. Αληταράδες πάσης ιδεολογικής απόχρωσης με κοινό χαρακτηριστικό την παντελή έλλειψη αρχών και αξιών έκαναν λίμπα περιουσίες πολιτών μακράν των ανακτόρων προκαλώντας τεράστιες οικονομικές ζημιές σε κοινούς θνητούς, ανεργία στους υπαλλήλους που απελύθησαν την ίδια νύχτα, και φέσι σε εμένα τον φορολογούμενο πολίτη που καλούμαι πάλι να πληρώσω τον λογαριασμό των κωλόπαιδων. Τα οποία κωλόπαιδα η βασιλομήτωρ αποκαλεί σε διάγγελμα πρός τους κάφρους «αναρχικούς». Και μας καλεί να τους προσέχουμε διότι είναι το θερμόμετρο της κοινωνίας. Όταν αγανακτούν, -εξηγεί η Μεγαλειοτάτη- σημαίνει πως η «νόμιμη» βία έχει ξεπεράσει τα όρια επιφυλακής.

Το Νισάφι επικοινώνησε με τον καθηγητή ψυχιατρικής και πολιτικών επιστημων Δρ. Μένιο ο οποίος διευκρίνισε οτι οι αναρχικοί είναι άτομα που αντιτείθενται στον καπιταλισμό, στο κράτος και στην θρησκευτική εξουσία. Επιθυμούν την ίδρυση μιας αποκεντρωμένης κοινωνίας χωρίς εξαναγκαστικούς θεσμούς –σαν αυτόν της οικογένειας, εκπαίδευσης, θρησκείας, πολιτικής- μια κοινωνία οργανωμένη μέσω μιας ομοσπονδίας εθελοντικών οργανώσεων.

Κι εγώ επιθυμώ να έχω δικό μου διαστημόπλοιο.

Πρόσθεσε δε ο Δρ. Μένιος ότι το κίνημα θεωρείται μια άμεση πρόκληση των καταπιεσμένων απέναντι στη καταπίεση και εκμετάλλευση. Το Νισάφι μπερδεύτηκε εδώ, διότι απ’ο,τι είδε και διάβασε πολλά απο τα κωλόπαιδα που διέλυαν περιουσίες τρίτων, δουλειές φτωχών, και φέσωναν τον μέσο Έλληνα πολίτη, ήταν γόνοι καλών οικογενειών και μαθητές ακριβών ιδιωτικών. Σαν και αυτό από το οποίο απεφοίτησε η βασιλομήτωρ. Με 19,999 αν δεν απατώμαι. Το τι έκανε με τις μετέπειτα σπουδές της το παλάτι δεν επιθυμεί να το συζητά, αλλά οπωσδήποτε συνετέλεσε στη παραίσθηση της βασιλομήτορος ως προς την ιεραρχική της θέση στην κατηγορία των αδικημένων.

Αφού ιεράρχησε τον εαυτό της λοιπόν η ΑΜ αποφάσισε να ιεραρχήσει και ο,τι έπιανε το μάτι της. Ιεράρχησε γενοκτονίες με ακατανότητα για τους κοινούς θνητούς επιχειρήματα τα οποία της τα προμήθευσε γνωστή λογοτέχνις εκ Λευκωσίας, νικήτρια του Μεγάλου Βλαχοβραβείου σε διεθνή διαγωνισμό του 2007. Παρενθετικά να πούμε οτι ο διαγωνισμός αυτός έμεινε στην ιστορία για τα αδέκαστα κριτήρια της κριτικής επιτροπής, της οποίας επίτιμος πρόεδρος ήταν η βασιλομήτωρ, που κατά τη διάρκεια του βίου της –σύμφωνα πάντα με τις παραισθήσεις της- έδινε τη δική της μάχη ενάντια στη σαπίλα και διαφθορά. Η ΑΜ επίσης ιεράρχησε φόνους με δύσκολες νοηματικές προεκτάσεις. Σκοτώνει κατά λάθος ο αστυνομικός έναν πολίτη αφού ο πρώτος είχε φάει στη μάπα κάποια μολότωφ; Φταίει η «αυθαίρετη και αστυνομική βία... η γενικότερη απογοήτευση νέων από την κοινωνία της διαφθοράς, της αυθαιρεσίας, της συναλλαγής, της μίζας, του βολέματος...» (Φρειδερίκη, «Ο γλυκός κόσμος των παραισθήσεων» Τόμος Γ., σ. 320). Σκότωσαν οι Μαξίμ Ζελιν και Ίλμι Ντάντα τους αστυνομικούς Κωνσταντίνο Βλαχοπάνο και Δημήτρη Κώτση; Έφταιγαν οι νεκροί που ήταν «απύθμενα αφελείς, ανίκανοι και ταλαίπωροι μπάτσοι» (ibid).

Συνέχισε δε η βασιλομήτωρ: «Οι αναρχικοί είναι τα πιο ευαίσθητα μέλη της κοινωνίας μας. Όταν αντιδρούν έχουν πάντα κάποιο δίκιο. Όπως οι καλλιτέχνες σηματοδοτούν το αόρατο... κτλ κτλ...» Η ΑΜ δεν παραθέτει καμιά ακαδημαϊκή πηγή ή έστω μπλογκική που να επιβεβαιώνει τον παραισθητικό συσχετισμό μεταξύ ευαισθησίας και αναρχίας. Δεν μας εκπλήσσει όμως αυτό διότι όπως εξήγησε ο Δρ. Μένιος, η επήρεια ουσιών ωθεί το άτομο σε αισθήματα γκραντέρ, κι έτσι ο ασθενής πιστεύει ότι είναι μεγάλος φωτογράφος, σεβαστός διανοητής, άριστος οδηγός, εντυπωσιακός φοιτητής, ακαταμάχητος εραστής και αιώνιος κάτοχος του αυταπόδεικτου. Επιπλέον δε, το LSD, ως παραισθησιογόνο δύναται να σχηματίσει συγκεκριμένους στόχους στο αόρατο ώστε ο υπό την επήρεια «ευαίσθητος» να μπορεί να σημαδεύει με την άνεσή του.

Και κατέληξε η Μεγαλειοτάτη ότι δεν πρέπει να μπερδεύουμε τους αναρχικούς με τους τρομοκράτες διότι οι δεύτεροι επιλέγουν τη βία ελεύθερα ενώ στους πρώτους επιβάλλεται. Σωστά. Όπως πχ ο γονιός που δέρνει το παιδί του για το καλό του δεύτερου. Ή ο βαρύς ο άνδρας που σπάει τα πλευρά της γυναίκας του διότι αυτή τον εξωθεί. Αμφότεροι άκρως ευαίσθητα άτομα. Καταπιεσμένα από τις αδικίες της ιεραρχικής καταπιεστικής κοινωνίας. Κι αν ο ποινικός κώδικας έχει αντίθετη γνώμη, η Φρειδερίκη τον έχει χεσμένο.

Μέσα από τις παραισθήσεις της και πάνω από το καλάμι της.

Ο ΑΡΝΑΟΥΤΗΣ, Η ΦΡΕΙΔΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΡΗΤΗΣ

Το Νισάφι μόλις επέστρεψε από επιστημονικό συνέδριο με θέμα το ψυχοκοινωνικό προφίλ ενός πρώην αυλικού, του κυρίου Αρναούτη και νιώθει την ανάγκη να μοιραστεί με τους πολυπληθείς αναγνώστες του μπλογκ τα συμπεράσματα αυτού του συνεδρίου.

Ο κύριος λοιπόν αυτός υπήρξε αυλικός υπασπιστής της βασιλομήτορας σε χρόνια ταραγμένα, ενώ μετά την κατάργηση του θεσμού της βασιλείας εγκαινίασε δικό του μαγαζί στην Αιόλου πουλώντας είδη υπόδησης απο δέρμα ιμιτασιόν. Στο μαγαζί γινόταν μπούγιο, μαζεύονταν τύποι καφενείου που γούσταραν Τσιφόρο και Βουγιουκλάκη και ανέλυαν με τις ώρες πολιτικά, φιλοσοφικά και θρησκευτικά θέματα. Το τιμώμενο πρόσωπο είχε μάθει από τη Φρειδερίκη να σέβεται τον ορθολογισμό, προϊόν της Διαφώτισης, χαρακτηριστικό στοιχείο της οποίας ήταν η κατ’ισχυρισμόν ήττα του δογματισμού. Ο Αρναούτης επειδή έπιανε χοντρικά κάποια νοήματα, άρχισε να χρησιμοποιεί αυτές τις μαγαζομαρτυρίες για να αναπτύξει την κοσμοθεωρία που απεκόμισε από το παλάτι και δη από την ίδια την Φρειδερίκη (θα θυμαστε την περίφημη φράση της μακαρίτισσας για τους Έλληνες). Η κοσμοθεωρία λοιπόν του τιμώμενου προσώπου είχε να κάνει με τη συγκεκριμένη δομή του Ελληνικού λαού, δομή την οποία ανέπτυσσε στο μαγαζί του βάσει των αρχών των στερεοτύπων και του copyright violation.

Τι λέει η πρώτη αρχή; Οτι για να διευκολυνθεί η ανθρώπινη επικοινωνία, αυτοί που δεν μπορούν να επεξεργαστούν πολλά δεδομένα συγχρόνως, προχωρούν σε μια υπεραπλουστευμένη κατηγοριοποίηση ομάδων, έστω κι αν γνωρίζουν λίγα άτομα αυτής της ομάδας. Φυσικά φυλάνε και μια πισινή: «Υπάρχουν κι οι εξαιρέσεις... δε λέω...» Καθ’επέκτασιν, τα άτομα αυτά επιλέγουν αναγνωστικό υλικό που στηρίζει τις εμμονές τους διότι η επεξεργασία άλλων μαρτυριών είναι ευκολότερη για τον Φόρεστ Γκαμπ παρά γι αυτούς.

Η δεύτερη αρχή εμπίπτει σε ειδικό άρθρο του διεθνούς δικαίου, σύμφωνα με το οποίο η χρήση πληροφοριών από διάφορα βιβλία για προσωπική συγγραφή της όποιας ανοησίας σου κατεβαίνει επιτρέπεται μόνον κατόπιν έγγραφης άδειας του εκδότη, με εξαίρεση τις περιπτώσεις του fair use. Για τους αδαείς αναγνώστες μου, ας μεταφράσω το fair use σαν «στη χάσει και στη φέξει» και προπάντων μικρά αποσπάσματα και όχι ολόκληρα κατεβατά από τη ΔΟΜΗ. Η οποία αν σε πάρει χαμπάρι θα σου φλαγγάρει το μπλογκ και θα σου το κλείσει.

Ο Αρναούτης λοιπόν εκτός από στερεοτυπικός και καθ’έξιν παραβάτης της νομοθεσίας περί copyright είχε πάθει κι ένα είδος αμόκ με τους πιστούς και τη θρησκεία. Δεν έπαυε όμως να τους σέβεται. Σε αυτό θύμιζε πολύ την Φρειδερίκη που παρ’όλο μας είχε χεσμένους ως λαόν, είχε πάραυτα δημιουργήσει τη «Φανελλα του Στρατιώτη» και πολλές άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις. Διά ανεξήγητους δε λόγους ο Αρναούτης μας προκαλούσε ένα μπέρδεμα διότι πήγαινε ανελλειπώς και στη λειτουργία της Ανάστασης. Να θυμήσω ότι κατά τη διάρκεια αυτής της λειτουργίας οι πιστοί τραγουδούν μια μαντινάδα που λέει οτι ένας πεθαμένος αναστήθηκε και μετά πέταξε στο διάστημα χωρίς τη βοήθεια της ΝΑΣΑ. Γι αυτούς λοιπόν τους λόγους οργανώθηκε επιστημονικό συνέδριο στην Ορθόδοξη Ακαδημία Κολυμβαρίου Χανίων με θέμα την ανάλυση αυτής της διαταραγμένης προσωπικότητας.

Το ερώτημα που ανέλυσαν οι σύνεδροι ήταν το εξής: Είχε ο Αρναούτης μαθησιακό πρόβλημα ή ήταν δυσλεκτικός; Οι ιστορικοί του συνεδρίου ήρθαν σε σύγκρουση με ομάδα ψυχιάτρων οι οποίοι υποστήριζαν ότι λόγω της μακράς θητείας του δίπλα στη Φρειδερίκη, ο Αρναούτης είχε εκτεθεί σε σχιζοειδή συμπεριφόρα την οποία και υποσυνειδήτως αντέγραψε. Στην ομάδα διάγνωσης μπήκαν και κοινωνιολόγοι της Παντείου με αρχηγό τον καθηγητή Δ. Ψ. , ο οποίος κι αυτός βάσει των αρχών του ορθολογισμού αφού τέλειωσε τη Φυσική Αθηνών, κωλοβάραγε στο Παρίσι όπου απέκτησε τόσα πτυχία όσα και ο πρωταγωνιστής του προηγούμενου ποστ, δια μαγείας έγινε δεκτόςστο τμήμα Καινωνιολογίας της Παντείου όπου και απέκτησε δοκτορά χωρίς να έχει Μάστερ, και κατόπιν έγινε καθηγητής ΜΜΕ και αρθρογράφος σε λαμπροφυλλάδα. Οι κοινωνιολόγοι λοιπόν υπό την καθοδήγηση του συγκεκριμένου καθηγητή για τον οποίο μάλιστα η πρεσβεία των ΗΠΑ έχει φάκελο που δε λέει να τον κλείσει, κατέληξαν στο συμπέρασμα οτι ο ήρωάς μας είχε αντιγράψει τη σχιζοειδή συμπεριφορά μελών των ανακτόρων και δυσκολευόταν να διαμορφώσει δομημένη σκέψη. Κάτι που χαροποίησε πολύ τον Αρναούτη διότι απεδείκνυε περίτρανα τη θεωρία του περί δομής του Ελληνικού λαού.

Παραθέτω αυτούσιο το δημοσιευθέν συμπέρασμα του προέδρου του συνεδρίου: «Δεν είναι στις προθέσεις μου να απαξιώσω την Αρναουτική ιστοριογραφία επειδή προέβαλε στο παρελθόν τις αρχές του καραόκε, επειδή δεν ήταν δυνατόν δηλαδή να αντιληφθεί αυτό που σε μεγάλο βαθμό είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε, ή τέλος πάντων να συζητήσουμε σήμερα: οτι το ιδεώδες της ορθολογικής δυσλεξίας δεν αποτελεί πάγιο και διαχρονικό όραμα προβληματικών, αλλά βιολογικά προσδιορισμένο γονιδιακό και κληρονομικό φαινόμενο της μπλογκοεκκεντρικότητας, και οτι το μπλογκ ως υπέρτατη και αποκλειστική μορφή συλλογικής ψευδαίσθησης και πηγή διαλεκτικής αλλοφροσύνης αποτελεί φαινόμενο της ίδιας ιστορικής ασθένειας. (Από βιβλίο του κυρίου Ροτζώκου, το οποίο ακόμα δεν έχει μεταφραστεί από Ελληνικά σε Ελληνικά).»

Introduction

Όταν πρωτογνωρίσεις το καβαλημένο καλάμι (ΚΚ) μπορεί και να τον συμπαθήσεις. Κοινωνικός, πρόσχαρος, σου δίνει τηλέφωνο, διεύθυνση, ονόματα παιδιών (εδώ πρέπει να αρχίσεις να υποπτεύεσαι), μπορεί μάλιστα να σε κεράσει και καφέ... Πουλάει κάποια ταπεινοφροσύνη για να σε πάρει με το μέρος του και αναπτύσσει κατά κόρον τις κοινωνικές του ευαισθησίες. Έχει βοηθήσει κόσμο και κόσμο. Από Ελλάδα, Σρι Λάνκα, Κολομβία, Νέα Υόρκη... Τοποθεσίες στις οποίες βρέθηκε σαν κορυφαίος αντιπρόσωπος της Silicon Valley απ’ο,τι έχει πει. Και έτσι εδραιώνει το προφίλ του ευαίσθητου, καλού και προπαντός μορφωμένου ανθρώπου. Ας τον συμπαθήσουμε κι ας τον σεβαστούμε λοιπόν. Κι ας μη του χωνόμαστε όταν λέει μαλακίες.

Το καβαλημένο καλάμι είναι συνήθως ένας αμόρφωτος άνθρωπος που ζηλεύει τους μορφωμένους. Του έμεινε καημός που δεν μπόρεσε να βγάλει πανεπιστήμιο και να τον αναφέρουν κι αυτόν κάποιες φυλλάδες. Γι αυτό και αποφασίζει να διορθώσει την αδικία της μοίρας και ανοίγει μπλογκ διότι πιστεύει οτι το μπλογκ είναι publishing. Δεν πειράζει. Μπορεί να πιστεύει οτι και τα γουρουνάκια πετάνε. Ή ότι όποια μαλακία είχε πει κάποιος μακαρίτης Εγγλέζος ηθοποιός για την τρομοκρατία με σκοπό να τη δικαιολογήσει πρέπει να θεωρηθεί απόφθεγμα. Και να αναρτηθεί και στο μπλογκ. Που όπως είπαμε πιο πάνω, έχει τη λάβει τη θέση του publication.

Ως publication λοιπόν φέρει και το βιογραφικό του συγγραφέα. Το λένε προφίλ. Εκεί μπορεί να αναφέρει οτι εντυπωσιάζεται με τους έξυπνους ανθρώπους. Που σημαίνει ότι αν σου μιλά στο μπλογκ του είναι γιατί είσαι έξυπνος. Και όχι ζαρβαβατικό. Επίσης λέει ότι φοίτησε όχι σε ένα, αλλά σε δύο ιδιωτικά πανάκριβα πανεπιστήμια. Εκεί σε μπερδεύει διότι έχει πει οτι φτωχός μετανάστης ήταν. Δεν πειράζει. Η φύση των ζαρβαβατικών είναι τέτοια που δε βλέπουν τα προφανή.

Το καβαλημένο καλάμι δεν έχει χιούμορ. Ούτε αυτό πειράζει. Το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός είναι για τους ασφαλείς. Οπότε πάμε στην επόμενη παράγραφο διότι δεν θέλουμε να βγούμε εκτός θέματος και να μην γίνει το κείμενό μας σαν μερικά του ΚΚ. Χωρίς κεντρική ιδέα.

Το καβαλημένο καλάμι πιστεύει ότι η τρομοκρατική ενέργεια στη Βομβάη είχε και συμβολικό χαρακτήρα λόγω ημερομηνίας. Έχει μιλήσει με μακελιάρηδες του Πακιστάν όταν έδινε στους Ινδούς μαθήματα υψηλής τεχνολογίας και είδε ότι ενδιαφέρονται (οι μακελιάρηδες, όχι οι Ινδοί) περισσότερο για τον ψυχολογικό εκφοβισμό των Αμερικανών και λιγότερο για το Κασμίρ. Οι οποίοι Αμερικανοί τρέμουν από το φόβο τους από την εποχή της επίθεσης στην Οκλαχόμα. (Νομίζω αυτή η θεωρία δεν ήταν του ΚΚ αλλά κάποιου ζαρβαβατικού. Δεν θα θέλαμε στο μπλογκ μας να στερούμε τη δόξα απο αυτούς που τη δικαιούνται.) Και επειδή εκτός από ηλίθιοι είναι και φοβιτσιάρηδες, έπαψαν να ταξιδεύουν από τότε. Έκλεισαν πάρκα, κινηματογράφοι, θέατρα, ρεστοράν, και αεροπορικές εταιρίες. Ο Αμερικανός είναι ένα τρομακρατημένο άτομο. Τελεία και παύλα.

Το καβαλημένο καλάμι αρέσκεται σε στερεότυπα. Μαύρο και άσπρο. Ο Αμερικανός τα έχει κάνει επάνω του. Ο διανούμενος βρίσκεται ή στην ανατολική ή στη δυτική ακτή. Οι υπόλοιποι –θρησκόληπτοι βεβαίως- ασφυκτιούν στα ενδιάμεσα γεωγραφικά τμήματα της χώρας. Αυτός που δε θέλει την κατάργηση του state tax είναι κοινωνικά συνειδητοποιημένος, ανώτερος, λευκός και ασφαλώς μη Έλληνας. Ενώ αυτός που τον κατάργησε είναι μαυριδερός ανάλγητος. Μπορεί και Εβραίος. Τόσο απλό το φορολογικό πέπλο.

Στο καβαλημένο καλάμι αρέσει ο Chomsky, που έβγαλε χοντρά λεφτά δίνοντας ομιλίες στις οποίες βρίζει την πατρίδα του. Το καβαλημένο καλάμι δε γνωρίζει τα ψέματα του διανοούμενου. Δεν περιμέναμε να τα γνωρίζει. Αν του παραθέσεις τις απόψεις των επωνύμων που αναλύουν τον κύριο καθηγητή με ακρίβεια και λεπτομέρεια, θα προσφύγει στη γνωστή ταπεινοφροσύνη του και θα σου πει ότι ο ίδιος έφτασε στη κορυφή του Silicon Valley. Άσχετο βέβαια αλλά έτσι δρουν τα στριμωγμένα καβαλημένα καλάμια. Σου θυμίζουν ποιοι νομίζουν ότι είναι.

Κι εδώ τελείωνει η εκπομπή μας για σήμερα. Θα επανέλθω με άλλο καβαλημένο καλάμι. Ή και με το ίδιο. Ή με τα ζαρβαβατικά του.

Καλο Σαββατοκύριακο!